Στην περίπτωση της επέμβασης για Ανόρθωση του στήθους (γνωστή και ως μαστοπηξία) υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, κυρίως σε σχέση με τις τομές που θα χρησιμοποιηθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η επέμβαση στοχεύει στην αλλαγή του σχήματος του στήθους και στην τοποθέτηση του ίδιου του μαστού και της θηλής σε υψηλότερη πιο εμφανή θέση με ένα πιο στητό και σφριγηλό αποτέλεσμα. Για να γίνει αυτό πρέπει ο μαστός να αναμορφωθεί, να αφαιρεθεί η περίσσεια δέρματος από το πλάι και το κάτω μέρος του μαστού, να ανασηκωθεί η θηλή και το στήθος να επανατοποθετηθεί και να σταθεροποιηθεί στη νέα του θέση.
Ανάλογα με την περίπτωση και τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου κάθε φορά μαστού, οι τομές μπορεί να γίνουν γύρω από τη θηλή, κάθετα από τη θηλή και προς τα κάτω και σε κάποιες περιπτώσεις και στην υπομάστια πτυχή, σχηματίζοντας ένα μικρό ανάποδο «Τ» με την τομή να ξεκινά γύρω από τη θηλή, να συνεχίζεται κάθετα κάτω από αυτήν και να ολοκληρώνεται με τη μικρή στην υπομάστια πτυχή. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως είναι εφικτό να περιοριστεί ο Πλαστικός Χειρουργός μόνο στην τομή γύρω από τη θηλή και στην κάθετη κάτω από αυτήν.
Η αλήθεια είναι πως στην Ανόρθωση μαστού οι τομές είναι περισσότερες και πιο εμφανείς από ότι στην Αυξητική μαστού, όμως με τα χρόνια τα πράγματα έχουν εξελιχθεί σημαντικά και δεν έχουν καμία σχέση με τις πολύ έντονες ουλές που άφηνε τις περασμένες δεκαετίες το εν λόγω χειρουργείο.
Η περιθήλαια τομή (γύρω από τη θηλή) μπορεί να σβηστεί εντελώς με τατουάζ περίπου 6 μήνες μετά το χειρουργείο, ενώ η κάθετη μένει στην ουσία ως μία πολύ αδιόρατη λεπτή λευκή γραμμή. Η ίδια η θηλή, εάν επίσης έχει κρεμάσει και «ξεχειλώσει» μειώνεται σε μέγεθος, πριν τοποθετηθεί στη νέα υψηλότερη θέση της.
Παράλληλα με την Ανόρθωση πολύ συχνά πραγματοποιείται και η τοποθέτηση ενθέματος στο μαστό, γιατί η αύξηση όγκου βοηθά στην επίτευξη ενός σφριγηλού και στητού στήθους. Ο συνδυασμός Ανόρθωσης με Αυξητική γίνεται εφόσον κρίνεται σκόπιμο, για ένα απόλυτα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, αλλά δεν είναι υποχρεωτική.